Ακτιβισμός ... δήθεν!

Άκρως ενδιαφέρον άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη, δημοσιευμένο στο protagon.gr

Η τηλεόραση το σαββατοκύριακο ήταν γεμάτη από ακτιβιστές. Έτσι τους ανέφεραν οι ρεπόρτερ: ακτιβιστές! Η τηλεόρασή μας βέβαια δεν φημίζεται για την σωστή χρήση των λέξεων αλλά ας μην σταθούμε σε αυτό. Ο ένας “ακτιβιστής” πέταξε ένα παπούτσι προς την μεριά του Έλληνα πρωθυπουργού και ο άλλος «ακτιβιστής», στο κέντρο της Νέας Υόρκης, έσκισε σελίδες από το Κοράνι και σκούπισε τα οπίσθια του. Ο ένας φώναζε “δεν θα μας πάρετε την Μακεδονία” και ο άλλος “δεν θα μας πάρετε τη Αμερική”. Και οι δύο βέβαια έκαναν το σώου τους για την τηλεόραση μόνο.

Ο Μακεδών είχε συνεννοηθεί με δημοσιογράφο του BBC στον οποίο μάλιστα το προηγούμενο βράδυ έκανε επίδειξη ρήψης παπουτσιού (!) αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι εκτός από πολιτικούς (δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, διανοούμενους…) έχουμε και τους ακτιβιστές που μας αξίζουν. Ο Νεοϋορκέζος με την σειρά του, σε συνεργασία με τους καμεραμάν, έπαιζε κρυφτούλι με τις αστυνομικές περιπόλους και κάποια στιγμή κατάφερε και έδωσε την παράστασή του. Και μέχρι να τον πάρουν χαμπάρι και να τον μαζέψουν το κακό είχε γίνει. Οι εικόνες με έναν αμερικανό που σκίζει το κοράνι και σκουπίζει τα οπίσθια του και τα παλιά του τα παπούτσια (εμμονή αυτοί οι «ακτιβιστές» με τα παπούτσια!), είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου και είχαν ξεσηκώσει τα μουσουλμανικά πλήθη.

Τις συνέπειες της ανοησίας του θα τις μάθουμε τις επόμενες μέρες, τα συμπεράσματα όμως μπορούμε από τώρα να τα βγάλουμε. Η τηλεόραση σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης συνεχίζει να κάνει είδηση την γελοιότητα. Πολλές φορές την κατασκευάζει κιόλας αναμασώντας ηρωικές πράξεις του παρελθόντος. Γιατί μην μου πείτε ότι φανταζόταν ποτέ ο Αλ Ζάιντι - ο Ιρακινός δημοσιογράφος που πέταξε το παπούτσι του στο Μπους - ότι κάποτε θα τον αντέγραφε ένας «πατριώτης» που βλέπει οράματα ότι του παίρνουν την Μακεδονία και ότι δεν του διορίζουν την κόρη (εναλλάξ).

Kι εκεί που δεν είχαμε άραγε με τι να ασχοληθούμε ανά τον κόσμο, ένα παπούτσι γίνεται πρωταγωνιστής στην Ελλάδα, και μερικές σελίδες από το Κοράνι, ως υποκατάστατο από χαρτί τουαλέτας, στην Νέα Υόρκη! Ακτιβισμός - ένας όρος με τον οποίο δηλώνεται χαρακτηριστικά όχι τόσο η θεωρητική αντίληψη του ανθρώπου περί του κόσμου γύρω του, όσο η θέληση του να τον διαμορφώσει ανάλογα με τις επιθυμίες του “επί τω βέλτιστω”, με την ανάλογη δράση του. Αυτός είναι και ο λόγος που συνοδεύεται σχεδόν πάντα με μια ηθική εσωτερική παρόρμηση εθελοντισμού για εφαρμογή με ανάλογες πράξεις (δράσεις).

“Ηθική”, “εθελοντισμός”, “επί τω βέλτιστω”…

Άγνωστες λέξεις, έννοιες και αρχές οι οποίες χάνονται δυστυχώς κάποιες φορές, πίσω από την επιθυμία για την επιφάνεια κάποιου Έλληνα, Αμερικανού πολίτη - δεν έχει σημασία η εθνικότητα- ο οποίος απλά και μόνο θέλει να “φανεί”, για λίγο, μέσα από το πλήθος, το ζαλισμένο πλήθος, να πάρει τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν και που έχει την ψευδαίσθηση πως θα του δώσουν υπόσταση (άλλη μια έννοια που δεν κατανόησε ποτέ). Ξέροντας φυσικά, σε συνεννόηση συνήθως (!) πως ένας τεράστιος και λερωμένος μεγεθυντικός φακός που ονομάζεται τηλεόραση είναι εκεί για να τον βοηθήσει…

Και η παράσταση αρχίζει…

Το σκηνικό του κάθε “πρωταγωνιστή” μια ήδη τραυματισμένη κοινωνία στην κάθε περίπτωση, και όλη η “δράση” πατώντας επάνω σε καίρια ζητήματα, δημιουργώντας απρόσμενες συνέπειες που ούτε στο ελάχιστο μπορεί να τον απασχολούν, και το σημαντικότερο, αγνοώντας άλλη μια λέξη που πάντα είχε στις άγνωστες και που ο πραγματικός ακτιβισμός και όσοι τον υπηρετούν την έχουν πρώτη…

Ουσία….

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=3776&reftab=37&t=%CE%91%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%AD%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF-